Van 'zölderke' tot jeugdgebouw

Onderstaande historie wil geen volledig en chronologisch overzicht zijn van meer dan 60 jaar T.T.V. Ready. Enerzijds werd in de beginjaren weinig opgeschreven, waardoor er dus geen sprake kan zijn van volledigheid. Anderzijds ligt het niet in de bedoeling een 'droge' feitenopsomming weer te geven. Het onderstaande is het product van archiefmateriaal aangevuld met een stukje 'oral history', hetgeen in dit verband betekent dat enkele leden die reeds lange tijd lid zijn van T.T.V. Ready hun visie geven over de gebeurtenissen zoals zij die meegemaakt en ervaren hebben.

De zolder van het patronaatsgebouw (1955)

Op de zolder van de toenmalige bewaarschool aan de Koningswinkelstraat zag de tafeltennissport in Broekhem het eerste levenslicht. Op deze zolder werd fanatiek gepingpongd. Toen het pingpongen langzamerhand tafeltennissen werd, voelden deze jongens de behoefte om een eigen club op te richten en mee te doen aan de tafeltennissport in competitieverband. In de maand mei van het jaar 1955 was het moment daar. Aangezien dit clubje voortkwam uit het Patronaatswerk Broekhem is de naam 'PABRO' niet zo moeilijk te verklaren. Oprichters van PABRO zijn Emiel Al, Charles Bielders en Jo Hoebrechts. Deze jongens kregen alle medewerking van Gier Smeets, de leider van het Patronaat. Eerste voorzitter van de kersverse vereniging werd Emiel Al en Ad Janken werd de eerste penningmeester. Andere mannen van het eerste uur waren o.a. Jan Sieben, Berty Naedenoen, Albert Coenen en Piet en Frans Lemmens.

De penningmeester was de 'bewaker' van artikel 3. Artikel 3 van 'Het Reglement' dat op 7 juli 1955 is opgesteld laat zien dat er 10 cent per avond aan contributie betaald moest worden. Degene die zijn contributie niet bij zich had, kon door de betreffende leider naar huis gestuurd worden om ze alsnog op te halen.

De zolder aan de Bosstraat (1955-1973)

Deze zolder van de lagere school had al na enkele maanden de Patronaatszolder vervangen. In tegenstelling tot de huidige tijd was er toen nog geen verwarming in de speelzaal. In de winter werd dan ook geregeld gespeeld met handschoenen. Het ontbrak de PABRO-leden niet alleen aan warmte, maar ook een toilet was niet aanwezig. Het was hier dat jeugdspeler Väöske Austen de gelederen van PABRO kwam versterken. Op deze nieuwe locatie werd Ad Janken de eerste clubkampioen van PABRO.Wanneer Emiel Al in militaire dienst moet, wordt de vereniging enige tijd geleid door Albert Coenen en Berty Naedenoen. Maar al spoedig, in het jaar 1956, wordt Guillaume Frijns voorzitter van PABRO. Hij is het die uitgroeit tot de vader van PABRO en het latere T.T.V. Ready. De leden kennen hem dan ook niet anders dan 'Pa Frijns', de man wiens strijdkreet luidde 'Kappe en Sjnieje'. Dit was altijd zijn welgemeende advies wanneer iemand om coaching kwam vragen. Deze strijdkreet diende vele jaren later als naam voor het clubblad.

Van PABRO naar T.T.V. READY (1959)

In juni 1959 veranderde de naam PABRO in T.T.V. Ready. Dit was het gevolg van een fusie van PABRO met de Houthemse tafeltennisvereniging 'St. Geerling'. St. Geerling kampte met zaalproblemen. De fusie van St. Geerling met PABRO verloopt voorspoedig en 'T.T.V. Ready' was geboren. De contributie die Ready-leden moesten betalen bedroeg 30 cent per week, waarvan 10 cent voor de club en 20 cent voor het Patronaat was. In het prilste begin hoefde niets neergeteld te worden aan huur, mits Pa Frijns iedere zondag in de kerk met de collecteschaal zou rondgaan. Pa Frijns was niets te dol om zijn vereniging draaiende te houden. Zo is hij met bedelbrieven langs deuren van bedrijven gegaan, hetgeen bij het vroegere warenhuis V en D resulteerde in gratis truitjes voor de hele vereniging. Maar ook de inkoop van flesjes 'champagnepils' (bij de leden beter bekend als 'rupsjwater') dat voor 15 cent per flesje verkocht werd aan de leden, zorgde voor een groeiende kas. De nieuwe vereniging hield meteen op 20 juni 1959 haar eerste clubkampioenschappen. Paul Gelders kwam de eer toe om zich te laten huldigen als eerste clubkampioen.

Wanneer T.T.V. Ready ruim een jaar bestaat, meldt zich een nieuw lid genaamd Ger Lechanteur aan. De dan veertien jaar oude Ger wilde ook graag competitie spelen, maar dat mocht in die tijd pas als je had gewonnen van Pa Frijns. Arme Ger deed er méér dan twee jaar over voor het zover was.

Het grote voordeel van de zolder aan de Bosstraat was dat men er iedere dag terecht kon. Er werd dus veelvuldig getraind, hetgeen zijn vruchten afwierp. In 1956 werd Ad Janken Limburgs kampioen in de 4e klasse, Pam Coenen werd in 1960 Limburgs kampioen bij de B-junioren en Lou Brouwers deed datzelfde in de 2e klasse. In 1965 werd Lou Brouwers samen met Vaos Austen Limburgs dubbelkampioen en een jaar later werd Jos Bemelmans kampioen bij de junioren-A. In 1969 werd Jo Mans Limburgs kampioen in de 3e klasse. Deze ruime openingstijden trokken ook spelers van andere verenigingen aan om te komen trainen o.a. de gebroeders Koog, Hageman, Brepoels en Geersheuvels. Al deze vriendschappelijke partijtjes leverden T.T.V. Ready een naam op als gastvrije, sportieve en gezellige club. Wanneer een vereniging een huldigingswedstrijd speelde, een jubileum te vieren had, een feestavond gaf of wat dan ook, dan was Ready de vereniging waar men als een van de eersten bij aanklopte. De leden van Ready waren daarentegen dan niet te beroerd om aanwezig te zijn.

Na een sportief verlopen huldigingswedstrijd tegen "De Meppers" uit Wijlre werd er onder genot van een broodje, vlaai en een pilsje gezellig nagekaart. Toen Ger even naar het toilet was, werd zijn sporttas volgestopt met broodjes. Later werd hem gevraagd of hij nog broodjes mee naar huis wilde meenemen. Ger bedankte beleefd. Hij kon echter niet verklaren waarom zijn tas vol met broodjes zat. Later die nacht, op de weg terug, wilde Ger de herten van het hertenkamp verwennen door zijn sporttas te ontdoen van de broodjes. Helaas voor hem viel samen met de broodjes ook zijn twee dagen oude trainingsbroek tussen de herten. Van de trainingsbroek werd nooit meer iets vernomen.

In de jaren zestig en zeventig waren de uitwedstrijden altijd wel iets aparts. De huidige teams verplaatsen zich voor 99% per auto. Ieder seniorteam beschikt gemiddeld over twee veilige en comfortabele automobielen. De jeugdteams worden begeleid door ouders of seniorspelers voorzien van een auto. In de jaren zestig en zeventig ging dat net iets anders. Naar Sibbe of Schimmert ging het te voet. Naar Wijlre of Voerendaal ging het per fiets. Nog verder naar Roermond of Weert diende gebruik gemaakt te worden van het openbaar vervoer. Wanneer een lid bij hoge uitzondering over een auto kon beschikken, was dat dan ook "een enorme luxe".

Voor de luttele kilometers die overbrugd moesten worden naar de "Meuleberg" in Heerlen kon men beschikken over een luxe automobiel met kindersloten op de achterportieren. De eerlijkheid gebied te zeggen dat de achterportieren met haakjes en touw vastgesnoerd waren, zodat ze er niet uitvielen. Op de terugweg vloog de auto in brand. De bestuurder wilde de vlammen, die onder de motorkap vandaan kwamen, blussen en vergat dat de passagiers op de achterbank de auto niet konden verlaten. Gehuld in dikke rookpluimen kwamen drie geroosterde Readyspelers met de schrik vrij.

Zaal Moonen (1973-1974)

In 1973 werd de oude school aan de Bosstraat verbouwd, hetgeen uiteraard ook het einde betekende van de roemruchte zolder. Pa Frijns wist een nieuw onderkomen te versieren. De zaal van Café Moonen, tegenwoordig Café de Ritz, werd het nieuwe trainings- en wedstrijdlokaal van T.T.V. Ready. Een jaar lang voegde deze locatie een extra dimensie toe aan de tafeltennissport. Door het ontwijken van zware kegelballen hebben de toenmalige Readyleden een zevende zintuig ontwikkeld voor gevaarlijke spelsituaties.

Jeugdgebouw de Beemde (1974-1987)

Vanaf september 1974 konden de Ready-spelers zich weer volledig concentreren op het kleine celluloid balletje: Jeugdhuis 'De Beemde' opende namelijk haar deuren.

Met de overgang naar het nieuwe gebouw besloot Pa Frijns de voorzittershamer over te dragen aan Vaos Austen. Daarnaast werd gestart met het ophalen van oud-papier in Broekhem, om zo de huurkosten te verlagen. Een activiteit die tot op de dag van vandaag nog steeds trouw iedere maand wordt verricht. In dit nieuwe onderkomen wisselden kampioenschappen, degradaties, hoogte- en dieptepunten elkaar af zoals dat in elke vereniging voorkomt. Het belangrijkste was echter dat de sfeer in de vereniging goed was en De Beemde gaf hiertoe voldoende gelegenheid. Na elke wedstrijd kon er gezellig nagepraat worden aan de ter plekke aanwezige bar. De vereniging groeide naar zo een dertigtal leden. In 1980 vierde T.T.V. Ready haar 25-jarig jubileum, een bekroning voor 25 jaar sportief en kameraadschappelijk verenigingsleven in Broekhem. Tijdens de jubileumavond werd Pa Frijns benoemd tot ere voorzitter, als dank voor zijn vele inspanningen.

De ontwikkelingen in het tafeltennis staan niet stil. Jarenlang was het normaal dat iedereen met dezelfde rubbers speelde. De laag rubber was dun zodat het hout eronder een duidelijk "tok" geluid veroorzaakte. Eind jaren zestig kwamen de eerste rubbers voorzien van een sandwichlaag tussen hout en rubber. Uiteraard wilde iedereen mee met de nieuwe ontwikkelingen en als de beurs het niet toeliet, dan maakte je die zelf met schuimplastic met centimetersdikke batjes als gevolg. Eind jaren 80 moest iedereen met één rode en één zwarte rubber spelen, hetgeen Ger Lechanteur met een probleem opzadelde aangezien hij al jaren met twee groene rubbers speelde. Niet getreurd, de plaatselijke Hema verkocht rode en zwarte verf in spuitbussen. Zo gebeurde het dat Ger nog enkele jaren kon spelen met zijn 'oude' rubbers.

Binnen de groeiende vereniging ontstond, onder andere door de concurrentie van andere sporten, de behoefte om meer aan te bieden dan alleen maar tafeltennis. Zo werd er een activiteitencommissie opgericht die zich ging bezighouden met activiteiten buiten de tafeltennissport om, zoals een rommelmarkt. Een ander voorbeeld is het kaartclubje van Ready-leden en vrienden dat werd geformeerd, waarbij de 'pot' die iedere week ontstond bestemd was voor de jeugdleden. Ook de jeugdbegeleiding werd intensiever. Ben Ebbers kwam de vereniging versterken. Zonder eigen kinderen binnen de vereniging en geheel belangeloos stond hij ieder weekend paraat om met een jeugdteam mee te reizen bij uitwedstrijden. Na jaren van trouwe dienst werd hij dan ook gehuldigd als erelid. Geert van der Velden was de andere jeugdbegeleider die jarenlang training gaf en hij was hiermee dus als eerste verantwoordelijk voor de sportieve prestaties van de jeugd. Ook Pa Frijns komt weer om de hoek kijken als het de jeugd aanging. Steeds als een team won zorgde hij voor een zak frieten voor de spelers of speelsters van dat team. Als ze verloren vond hij dat toch wel zielig en om hen op te beuren kregen ze dus ook een zak frieten. Dit alles leidde er toe dat steeds meer leden zich geheel belangeloos inzette voor de vereniging. Ook in de tegenwoordige tijd zijn er gelukkig nog altijd veel leden die zich inzetten voor de vereniging.

De gymzaal aan de Bosstraat (1987-1988)

Met de veranderende normen en waarden binnen de Nederlandse samenleving was het houten jeugdhuis De Beemde al snel verouderd. Het zou worden afgebroken en plaats maken voor een nieuw gebouw in steen. Aangezien het nieuwe gebouw op dezelfde plaats moest gaan verschijnen als het oude gebouw, zat T.T.V. Ready (weer) met een probleem. De oplossing werd al spoedig gevonden en de vereniging keerde terug naar de Bosstraat om daar in de gymzaal van de basisschool de activiteiten voort te zetten. Door de hogere huurprijs en de grotere ruimte werd de trim- en trainingsavond op dezelfde avond gehouden. Een ontwikkeling die de vereniging ten goede kwam. Het samen trainen van trimmers (niet-leden) en leden bleek zo een succes, zowel qua sportiviteit als gezelligheid, dat alle trimmers lid werden van de vereniging. Na twee competities in deze gymzaal gespeeld te hebben was de balans dus in positieve zin doorgeslagen. Ook nu weer bleek de Bosstraat een heilzame werking op T.T.V. Ready te hebben!

Jeugdgebouw de Beemde - nieuwe stijl (1988-heden)

In november 1988 werd het nieuwe jeugdgebouw de Beemde betrokken. Een stenen gebouw voorzien van mooie kleedkamers met douches, vergaderruimtes, voldoende bergruimte, een keuken en uiteraard een bar. Een hele vooruitgang!

Ook deze verhuizing bracht weer veranderingen met zich mee voor de vereniging. Na 14 jaar van volledige inzet als voorzitter van T.T.V. Ready legt Väös Austen de voorzittershamer neer. Op de jaarvergadering van 1989 neemt Rob Derwig het voorzitterschap op zich om de vereniging te leiden in voor- en tegenspoed. Helaas slaat de tegenspoed vooral toe in de kaartgroep. In één jaar tijd verliest de kaartgroep drie van haar trouwe leden, waaronder de 'vader' van T.T.V. Ready Guillaume Frijns.

In oktober 1992 verschijnt de eerste editie van het clubblad van T.T.V. Ready dat de naam 'Kappe en Sjnieje' draagt, als ode aan de gevleugelde woorden die Pa Frijns altijd sprak als advies tijdens het coachen.

In dat clubblad onthulde Leo dat hij op de bühne heeft gestaan met Beppie Kraft. "Maar dit was niet de bedoeling", aldus Leo. "Door de carnavalsmedewerkers in de Beemde was ik tot prinses van de werkgroep benoemd en mijn lied was toen altijd 'Iech höb gedruimp' van Beppie Kraft. Mijn collega's waren dit via-via te weten gekomen en toen Beppie Kraft op een saamhorigheidsdag kwam optreden, moest ik eraan geloven. Ik wilde vluchten onder 'miene vogel ies gevloge', maar tevergeefs".

Onder leiding van Rob Derwig groeide de vereniging verder in ledental. Ook de activiteiten werden talrijker. Een greep uit de activiteiten die gehouden werden waren een fietsspeurtocht, een rock-and-roll-avond, de zeskamp bij Geerlingshof en het voetballen op het veld en in de zaal. Een hoogtepunt was de beachparty waarbij de hele Beemde gevuld werd met zand (die vele jaren later nog altijd te vinden was in de hoeken). In 1995 vierde T.T.V. Ready haar 40-jarig jubileum. Het werd een geslaagd jaar met onder andere een trainingsdag van de olympisch kampioene Bettine Vriesekoop, een memorabel kamp in het Brabantse Soerendonk en een grootst afsluitende feestavond. Op de jaarvergadering van 1998 neemt Ruud Pessers de voorzittershamer over van Rob Derwig. Onder zijn leiding groeit T.T.V. Ready nog verder tot een vereniging van om en nabij de 50 leden. Een vereniging die bruiste van sportiviteit, gezelligheid en saamhorigheid. De sleutelwoorden die van elke vereniging een gezonde vereniging maken! Ook sportief gezien ging het de vereniging voor de wind. Zo werd 3 keer op rij de Valkenburgse Dubbeltitel in de wacht gesleept, maar ook individueel succes was er voor Fons Kersemakers die enkele keren Nederlands Kampioen bij de veteranen werd. Het eerste herenteam belandde na een aantal kampioenschappen in de eerste klasse en het kampioenschap van het eerste jeugdteam eind 2004 betekende een impuls voor de jeugdafdeling van T.T.V. Ready.

Naast de positieve competitie- en toernooiresultaten werd binnen de vereniging jaarlijks aan het einde van het voorjaarsseizoen een themadubbeltoernooi georganiseerd, zoals een pap-en-de-mam-toernooi of een abraham-en-sarah-toernooi. Sinds 2010 is dit jaarlijkse dubbeltoernooi omgedoopt tot het Louis Ploum-dubbeltoernooi, vernoemd naar de veel te vroeg overleden Louis die een groot liefhebber van het dubbelen was. De activiteitencommissie organiseerde daarnaast nog vele andere activiteiten onder andere een playbackshow, een Tourpool, een heus Kerstspel en een 'Bayerische' avond.

Tijdens de Bayerische avond, waar het bier rijkelijk vloeide, kregen de leden een hele andere kant te zien van een van de leden. Aan het einde van de avond, na de overheerlijke barbecue, was het Pascal die de microfoon ter hand nam. Hij trakteerde de aanwezige leden op een karaokeversie van het lied 'weisse tauben' van de bekende zanger Frans Bauer. Enkele dagen later was Pascal zich van geen kwaad bewust en ontkende zelfs dat hij gezongen had. Helaas voor hem hadden wij de foto's nog.

Dat sprake was van een echte vereniging bleek ook uit het feit dat de leden buiten het tafeltennis om met elkaar op stap gingen. Zo bezochten een aantal leden samen de Tour de France in Frankrijk en liepen enkele leden ieder jaar mee met de carnavalsoptocht. Van dit laatste is in de tegenwoordige tijd nog altijd sprake. T.T.V. Ready was in alle opzichten een unieke vereniging hetgeen ook bleek door dat de leden een eigen woordenschat er op na hielden. Deze woorden zijn verzameld in een eigen dieksjenaer, welke nog altijd terug te vinden is op deze website.

Helaas lag tegenspoed de laatste jaren op de loer. T.T.V. Ready werd geconfronteerd met een teruglopend ledental, geen jeugdafdeling en een financiële dip, veroorzaakt door de toenmalige penningmeester. De overgebleven leden wilde deze mooie vereniging niet laten verdwijnen en met vereende krachten werden de schouders er onder gezet. In 2015 kon hierdoor het 60-jarig jubileum gevierd worden.

Nu, na meer dan zestig jaar, heeft T.T.V. Ready weliswaar maar een 25-tal leden, maar deze zijn wel nog veelal actief en de sleutelwoorden zijn nu nog maar eens te meer van toepassing: sportiviteit, gezelligheid en saamhorigheid!